آموزش ایمنی و بهداشت

" آموزش بهداشت و ایمنی فرایندی برنامه ریزی شده (Planned) و رسمی ( Formal) برای دست یابی (Acquiring) و تمرین دانش و مهارت در یک محیط نسبتا ایمن است."

آموزش بخش اساسی در مدیریت موثر بهداشت و ایمنی در محیط کار می باشد. کارفرمایان مسئولیت آموزش کارکنان خود با هدف انجام کار به صورت ایمن را به عهده دارند. در واقع آموزش بخش اصلی صلاحیت ( Competency) پرسنل است.

هنگامی که به کارگر به درستی آموزش داده می شود، آنها موارد زیر را درک خواهند کرد:

  • خطرات و ریسک های ذاتی کار انها( Hazards and Risks inherent in their work)
  • قوانین (Rules) و اقدامات احتیاطی (Precautions) برای اجرا
  • شرایط اضطراری قابل پیش بینی ( Foreseeable emergencies) و اقدامات مرتبط با این شرایط
  • محدودیت های (Limitations) مرتبط با کار آنها
  • مسئولیت های(Responsibilities) بهداشتی و ایمنی افراد
  • پیامدهای نقض قوانین(The consequences of breaking the rules) از جمله رویه های انضباطی ( Disciplinary procedures)
  • افراد مرتبط با هر مساله در مواقع تماس

آموزش کارگران جدید:

آموزش های مقدماتی(Induction) در هنگامی که کارگر به سازمان می پیوندد ضرورت دارد. از آنجا که یک کارگر از شروع کار خود در معرض ریسک محیط کار قرار دارد، اراده آموزش مقدماتی به محض شروع به کار آنها و ارایه اطلاعات حیاتی ایمنی مانند رویه شرایط اضطراری ضروری می باشد.

موارد زیر عناوین مرتبط با آموزش های مقدماتی افرادی است که تازه کار خود را شروع نموده اند:

  • خط مشی (Policy) بهداشت و ایمنی سازمان
  • روش های اجرایی حریق و سایر شرایط اضطراری
  • شرح مخاطرات و کنترل های محیط کار
  • پرسنل و زیر ساخت های ارائه کمک های اولیه ( First Aid)
  • موقعیت و محل تاسیسات رفاهی ( Welfare Facilities)
  • مسیر حرکت ایمن در محیط کار
  • رویه اجرایی گزارش حوادث( Accidents) و رویدادها ( Incidents)
  • ساختار و ترتیبات مشاوره (Consultation Arrangements) با کارگران
  • مقررات ایمنی عمومی ( General Safety Rules) مانند مناطق استعمال دخانیات ممنوع ( No-Smoking Areas)
  • الزامات تجهیزات حفاظت فردی (PPE)
  • معرفی و مقدمه ای بر سیستم ارزیابی ریسک
  • مسئولیت های هر یک از افراد ( Responsibilities of Individuals)
  • رویه های انضباطی ( Disciplinary Procedures)

 

انواع آموزش:

آموزش ویژه تغییر شغل ( Job Change):

وقتی شغل یک کارگر به گونه ای تغییر می کند که در معرض مخاطرات و ریسم های جدید قرار گیرد آموزش شغلی جدید ضرورت می یابد.

تغییر شغل می تواند هم عنوان شغل را شامل شود و هم ارائه همان خدمت در موقعیتی متفاوت. به عنوان مثال پرسنل اراده دهنده خدمات درمانی مستقر در کلینیک، در صورتی که شغل وی به ارائه خدمات در خانه ( Home Visit) تغییر کند ضرورت دارد آموزش لازم در خصوص مخاطرات جدید ایجاد شده برای وی در فرایند ارائه خدمات در بیرون از کلینیک را ببیند.

تغییر فرایند ( Process Change):

هنگامیکه روش کار کارگر تغییر می کند، کارگر ممکن است در معرض مخاطرات و ریسک های جدیدی قرار گیرد که آگاهی لازم از آن نداشته باشد. از این رو ارائه آموزش های مرتبط ضرورت دارد.

تکنولوژی جدید (New Technologies):

تکنولوژی های جدید سازمان مخاطرات و ریسک های متفاوتی ایجاد می کنند که ممکن است کارگران با آن نا آشنا باشند. از این رو ضرورت دارد آموزش های ایمنی و بهداشت لازم به کارگران داده شود.

قوانین جدید ( New Legislations):

تغییر در قوانین مرتبط حاکم بر یک موضوع بهداشتش و ایمنی خاص، اغلب آموزش کارگران در مورد پیامدهای قانون جدید  را لازم می کند. شاید به این دلیل که رویه های کاری باید تغییر کنند و یا به طور ساده، اطمینان حاصل شود که قوانین و الزامات جدید توسط کارگران درک شده است.

 

سوابق  هر گونه اموزش اراده شده بایستی حفظ شود. نه تنها به منظور ثبت نمودن افرادی که اموزش دیده اند بلکه به علت برنامه ریزی برای به روز رسانی آموزش ها و نشان دادن پیشرفت آموزشی پرسنل مطابق با برنامه آموزشی تدوین شده است. سوابق اموزشی بایستی سطح شایستگی(Competency ) و همچنین زمان آن را نشان دهد. همچنین نیاز به بازآموزی آموزش ( Refresher Training) را نیز اعلام نماید.

این سوابق در زمان اثبات عملکرد آموزش به مقامات از جمله در دعاوی حقوقی مورد استفاده قرار می گیرد.

( این متن بر اساس راهنمای نبوش RRC IG1 ارائه شده است).